NL 
DE Deze kikkers hebben hun naam aan een eeuwenoude jachttechniek te danken! De lokale stammen in Zuid-Amerika smeren al generaties lang hun pijlen in met het gif dat deze kikkersoort via hun huid afscheiden. Als ze daarmee hun prooi raken kan deze verlamd raken en de jacht vergemakkelijken. De kikkers gebruiken het gif niet om te jagen maar om zich te beschermen. De felle kleuren waarschuwen roofdieren met een bijzonder slimme boodschap: 'Ik ben géén lekker hapje!'
Algemene informatie Pijlgifkikker
Latijnse naam: Dendrobates tinctorius "brasil"
De Pijlgifkikker komt in het wild voor in Suriname en Brazilië. Ze leven daar in de tropische regenwouden, waar - met meer dan 250 regendagen per jaar - meer dan genoeg water voor ze te vinden is. Het voedsel van de kikker bestaat in het regenwoud voornamelijk uit kleine insecten en andere ongewervelden. Om elkaar terug te vinden in de dichte jungle fluiten de dieren naar elkaar. Elke pijlgifkikkersoort heeft zijn eigen fluitje om potentiële partners aan te kunnen trekken.
Meer over de PijlgifkikkerVoortplanting
Pijlgifkikkers vinden elkaar door te fluiten. Als de dieren elkaar gevonden hebben legt het vrouwtje eitjes onder een blad boven het water. De man kan deze vervolgens bevruchten. Als de kikkervisjes groot genoeg zijn springen ze uit het ei en komen ze in het water terecht. Hier eten ze planten en kleine waterdieren totdat ze langzaam poten krijgen en het land op kruipen.
Leefgebied Pijlgifkikkers
Pijlgifkikkers komen van nature voor in Zuid-Amerika, hier bewonen ze de bodem van de tropische regenwouden.
Uiterlijk Brulkikker
| Gewicht | +/- 5 gram |
| Leeftijd | Pijlgifkikkers worden ongeveer 7 jaar oud. |
| Lengte | Tot ca. 7 cm |
Voedsel in de natuur
In de natuur eten pijlgifkikkers kleine insecten, slakjes en andere ongewervelden.
Voedsel bij Hof van Eckberge
Bij ons krijgen de pijlgifkikkers fruitvliegjes en springstaartjes.